WHAT WE LEARNED FROM THE 2012 PRE-SEASON!!!

     Подготвителниот дел е зад нас! За недела дена почнува нашата кампања. Најавувана како долга, мачна, тешка, црна. Ниту победата над европскиот шампион Chelsea или таа претходно против Schalke не ја промени атмосферата меѓу фановите. Многу повеќе се зборува за високиот пораз од Real Madrid и поразите во “домашните” припреми против најголемите конкуренти за Скудетото. Она што не ни дозволува целосно да ја анализираме ситуацијата воочи иницијалниот дуел со Sampdoria е практиката на управата да тргува во последен момент. Нема да сумирам користејќи претпоставки за најавените или ненајавените доаѓања и заминувања. Да резимираме што се случуваше изминатиот месец и што може да се направи со овој фонд на играчи, кој искрено, не верувам дека ќе претпри драстични измени. Да ја разгледаме ситуацијата со трите дела од теренот:

    Заради утеха и подобро расположение, ќе тргнам од најкомплетниот, најбезболниот дел - нападот. Функционира солидно, дури и во високиот пораз од Real. Не е кривица на играчите од нападот што на такви натпревари не добиваат топки или што треба да бидат вратени позади линијата на центарот, па малку се забележуваат. Да гледаме реално, Milan, со каков и да е тим после 31ви Август, во 90% од натпреварите е фаворит, има посед и ствара повеќе шанси. Во таквите натпревари, најчесто ќе биде поважно дали Robinho промашува зицери или дали Pato кончено ќе проработи на подолг рок, отколку дали Zapata подобро функционира со Acerbi или со Mexes. Односот на создадените шанси на нашите напаѓачи и опасностите пред нашиот гол во добри 30 натпревари во Калчото, како и сите натпревари се до подоцнежните фази од Купот и ЛШ, е во наша корист и многу работи зависат од напаѓачите. Реализацијата на креираните шанси досега е добра, а она што радува во нападот (и истовремено загрижува во средниот ред) е тоа што малку од големите шанси изникнуваат од креативците од средината. Robinho како главна сила во припремниот период, полека излегува од устите на злобниците и се повеќе го слушаме во позитивни конотации. Игра многу слично како и претходните сезони со тоа што има повеќе простор, многу повеќе менува позиција без да се плаши дека нема кој да го покрива и најважно, почесто погодува од убава прилика. SES е се подобар и подобар, ужива почит огромна за своите години, а како и не би имал кога покажува муда. Ако успее да се зачува од повреди би бил повеќе од одлична опција кај Max. Pato е случај засебе кој многупати е коментиран и сега ќе го оставам на раат. Има прилика да биде прв играч во тимот кој остана без ѕвезди и мое лично мислење е дека ова е тоа што му треба за промена на подобро. За Cassano ќе речам дека само се надевам дека ќе остане и дека тоа што го прочитав дека сам побарал трансфер е шпекулација. Обратно, би сметал за патетично копиле, кој никогаш нема да биде човек.

      Средниот ред е специфична секвенца од причина што тука Max има избор, но редот на играчи не е на ниво на клубот. Тука не постои играч кој е укотвен на неговата позиција. Широкиот ростер во средината може да биде меч со две острици. Она што лани го осетивме со повредите на везњаците, не сакаме да се повтори никогаш. Следствено на тоа, со трагови на страв во постапките на Galliani, видовме полнење на списокот играчи за врска како што ќе се стигне. Понекогаш мислам дека не остана играч од средината чиј договор е истечен, а не е прибран од G. Тоа го прави Max лагоден во смисла на избор, но не и конкретен. Ниеднаш летово не видовме ист среден ред, што можеби е добро, но може да биде и знак за недефинирано. Дали Allegri воопшто знае кој е неговиот среден ред? Ако знае, тогаш сум презадоволен, ако не, крајно загрижен. А не е баш добро кога имате два екстрема како опции. Единствената работа што поприличен број познавачи на клубот ја имаат како заедничка став е улогата на Montolivo како плејмејкер или она што го викаме DMC или она што некој ќе го рече дека е deep lying midfielder/playmaker. И реално е за очекување тој да ја превземе топката и поголемиот дел од креативноста да му се препушти него. Најспремен технички, со најдобра визија и најдобри пас квалитети – доволно речено. Левата страна не е резервирана за Nocerino! Тој игра таму затоа што немаме подобар избор. Noce не е толку доминантен во споредба со останатите соиграчи за да се каже дека е недоприлив. Големиот број голови лани, исто така не го прават бог. Оние што убаво ја познаваат играта на Milan знаат дека сезонава ќе биде доста потешка и посушна за него од една проста причина – заминувањето на Zlatan. Тоа е играчот што најмногу и најдобро ја користеше ротацијата на Ibra кон назад и “гравитацијата” што ја поседува швеѓанецот. Constant покажа дека може да биде интересна замена баш на таа позиција кога треба цврстина и жилавост, а богами и брзина. Да не го заборавиме и Urby, на кој барем јас му немам дефинирано позиција, но има одиграно најголем дел натпревар баш на таа лева страна во средината. Ambro дефинитивно ќе биде backup опција, освен ако не дојде до потреба Montolivo да биде прекомандуван, а капитенот ја превземе неговата позиција. Десната страна е таа каде што сите останати, ама и дел од споменатите ја бараат својата шанса во првиот тим. Доаѓање на било кој од најавуваните трансфер цели кои се класични везњаци би значело пополнување на тоа место, но засега е една од главоболките на Max. Ако се прашувам јас, таму најдобро се снајде Traore. Но што е со довербата на Allegri кон Flamini? Што кога ќе се опорави Muntari, дали ќе ја промени страната од ланската сезона? Дали Strasser е дораснат да замени на таа позиција кога ќе се јави потреба? Многу комбинации, многу флуктуации трпи средината, а се надевам дека il Mister ќе ја пронајде правата многу наскоро и ќе ја има на располагање цела сезона. Делчето меѓу нападот и средината изгледа како зафатено долгорочно. И така ќе биде, само ако Boa остане играч што сака да напредува и е гладен за успеси. Глупав е, очигледно, ама многу глупави играчи успеале затоа што биле упорни (нема подобар пример од C.Ronaldo), а не застанеле после една единствена добра сезона. Се надевам дека не мисли оти е најдобар играч во тимот и единствената конкуренција за таквиот примат веќе замина. Две работи нека го замислат: прво, сите напаѓачи што моментално се тука, играле и можат да одиграат на CAM и второ, Valoti е тука. Не смее да се опушти, ќе биде штета.

      Ако ја изземеме голманската позиција каде сме убаво покриени, но истовремено немаме world-class избор, дефанзивата е проблемот на тимот. Тоа што е хроничен проблем и срам за дефанзивната историја на клубот го оставам настрана. Да се концентрираме на тоа што ни покажа изминатиот месец кога требаше да се споритставиме на туѓите напади. Главниот проблем е што ние немаме простор да зборуваме со аргументи за тоа кој треба да го сочинува стоперскиот тандем. На припремите таму најчесто ги гледавме Yepes и Bonera, најнеупотребливите играчи во тимот! А кого друг да токмиме за стартер? Mexes кој не одигра ни минута и слушавме единствено за негово заминување на позајмица или за Zapata кого го гледавме еднаш? Или пак некој ќе тврди дека Acerbi со тоа што го покажа дефинитивно ќе биде стартер сезонава? Навистина сум збунет за ова прашање и чекам на Allegri. Очигледно е дека тој двоец не функционира како што треба, кој и да се наоѓа во него. На ниедна од подготвителните мечеви не заклучивме дека двајцата стопери одиграа одлично. Некогаш ќе се спомнеше едниот, некогаш ниеден од нив. Acerbi одигра променливо периодов, а Zapata просечно против Juve. Очигледно е дека колумбиецот нема да го реши проблемот, па за да не страдаме до Јануари, јас попрво би се одлучил последната пара да ја дадам на CB, отколку на напаѓач (ако воопшто ја имаме “последната пара”). Жал ми е, ама дојде редот да ги спомнам и бековите. Јас тука имам едно прашање: Сигурно De Sciglio не може да игра лево? А да пробаме? :/ Ако кажеме дека Abate и солиден десен бек чиј омилен фудбалер е Usain Bolt, а најголем кошмар Diego Milito, што да правиме со изобилството на леви бекови кои можат да се сретнат низ Milanello? На последната припрема, помалку цинично за оние што ги бараат непријателските потези во пријателските натпревари, Juventus ни покажа дека има тројца леви бекови, за кои Conte не може да се одлучи кој попрво да го стави. Lichtsteiner влегува во 50 минута на место на De Ceglie, за во 85 минута да му отстапи место на Asamoah. Класична иронија... Најболното место во тимот години наназад, по се изгледа ќе остане најболно и сезонава.

     Нема да го резимирам резимето на припремите затоа што постот и онака е нерезонски голем, ама маката си го направи своето и се што собирав месецов, го напишав во три здива. Само се надевам дека магијата за мали деца на дуото G&B ќе проработи и ќе не спаси од страдање :)

FORZA MILAN!!!