Translate
Wednesday, 28 December 2011
Судир?!
Незнам дали внимавате што се случува но иако можеби медиумите се повеќе го вадат ова од пропорции едно е сигурно, односот меѓу Allegri и Pato во најмала рака не е идиличен!
Баш напротив... Во последното интервју на Pato, Allegri беше на повеќе места споменет во несоодветна конотација.
Почнаа и да се шират шпекулации како за едниот така и за другиот. Во која насока одат Вашите размислувања...?
Треба да се има нешто на памет, договорот на Allegri (и покрај најавите дека е прашање на време) СЕУШТЕ не е продолжен и важи САМО до ова лето!
Од друга страна Pato јавно објави дека Barbara B. уште лани била во неговата родна куќа во Бразил и била претставена пред неговите родители а се шпекулира и дека Barbara B. е во бремена состојба, нешто на што Pato само малку се насмевна и ја смени темата на разговор.
Saturday, 24 December 2011
Tuesday, 20 December 2011
Кон освојување на Sant'Elia
Во забрзано темпо пред паузата за празниците. Веќе вечерва Milan гостува на Sant'Elia кај Cagliari. Бившиот тим на нашиот тренер, тимот во кој тој си ја изгради репутацијата (две години по ред избран за најдобар тренер во Италија, пред Мурињо) која му овозможи трансфер во Milan. Max предупредува дека Cagliari се незгоден противник и треба да се направи уште еден, завршен финиш пред зимската пауза. Останатите 2 тима на првенствената табела утре играат еден против друг па со било кој резултат од тој дуел доколку Milan оствари победа во Cagliari ќе профитира! Затоа оваа шанса мора да се валоризира!
Во нашиот тим сеуште има претумбации и проблеми со повредени. Zambrotta и Abbiati се вратија во тренажен процес но не и Abate. Средниот ред веќе подолго време е без Gatusso и Flamini а во нападот во аут е Cassano до крајот на сезоната. Mexes конечно стартуваше од првата минута викендов против Siena но се чини вечерашниот натпревар ќе го започне од клупата, сеуште не е доволно подготвен за 2 натпревари во серија. Иако има 1-2 непознаници Gazetta го прогнозира ова:
Од евентуалното (не) играње на Mexes ќе зависи и распоредот на останатите тројца (покрај TS) во одбраната. Јас лично не верувам дека Zambro eдноставно ќе влета од болница во стартните 11. Другата непознаница се однесува на партнерот на Zlatan во нападот. Ако нешто е повеќе од сигурно тоа е четворката во средниот ред.
Значи сигурно но и внимателно до нови 3 бода. Да ја затвориме со победа во гости годината во која на San Siro не претрпивме ниту еден единствен пораз во Serie A.
Forza Milan!!!
Saturday, 17 December 2011
Milan - Siena
По завршувањето на ждребот за дуелите во ЛШ и ЛЕ (кој за што си е кадарен) и одличниот двомеч кој не' очекува во Февруари против пулените на Wenger, со мисли и дела се враќаме на домашно тло. А таму ја пречекуваме Siena.
Меч кој сам по себе наметнува императив победа од повеќе аспекти. Сеуште го бркаме Juventus а веќе подолго време и Udinese. По нагазувањето на лушпата од банана на Renato Dall'Ara во Болоња едноставно не смееме да си дозволиме нов луксуз! Има уште 2 натпревари до паузата и тие 6 бода кои предвреме се вкалкулирани мораме и реално да ги евидентираме на нашето конто. Siena не е екипа од која Milan треба да справува, нивната стратегија на San Siro ќе започне со „паркирање на автобусот“ и обид да се направи нешто преку контри и полуконтри. Имаат незгодни фудбалери во нападот (Desttro и Caliao) и брзи фудбалери за контри (Mannini). Сепак разликата во класи е повеќе од очигледна и треба да ја наметнеме нашата игра од самиот старт.
Во редовите на тимот од Milanello во последните неколку дена се случи една вистинска мини криза во во задните редови. Antonini и Abate се повредија и им се приклучија на веќе повредените Zambrotta, Nesta, Yepes (2 ипол месеци) и Abbiati. На последниот тренинг се пожали на повреда и Amelia па иако сега се чувствува подобро сеуште постои реална можност денес против Siena на голот да застане и Flavio Roma, третиот голман. Исто така на десната бековска позиција има реални изгледи да стартува момчето од Primavera, Mattia De Sciglio. Ова пред се зависи од тоа колку Sexy Mexy е подготвен да стартува во срцето на одбраната по операцијата на коленото. Доколку Mexy застане покрај TS тогаш Bonera ќе се најде на таа бековска позиција. Другата варијанта би била со Bonera централно а десно De Sciglio. Јас лично би сакал една трета варијанта како микс од претходните две, веќе погодувате.
На левата бековска позиција по сплет на околности кои беа погоре наведени ќе добие нов старт Taye Taiwo, фудбалерот кој е на излезната врата од Milanello и го повиши својот глас во последните неколку дена во интервју во кое изјави дека веројатно ќе го напушти клубот бидејки не добива доволно шанси за игра. Епа кога јавно бараш шанси за игра подобро прикажи квалитет кога ќе добиеш шанса! Веројатно последниот воз за Taye.
Средниот ред и нападот се константни, најголема позитива е враќањето на вториот стрелец во тимот (секогаш сакам да го потенцирам ова J ) Antonio Nocerino. Напред по бледите изданија на Pato, Max повторно ќе го избере тоа што е најдобро за тимот и ќе му даде шанса на Binho во стартните 11. Значи ќе има нервози пред противничкиот гол J
Графички прикажано тоа би изгледало вака:
Forza Milan!!!
Tuesday, 13 December 2011
Giorgio Armani на италијанскиот фудбал
Allegri brings flare to fashionable Milan
Max Allegri has been described as the Giorgio Armani of Italian football.
James Horncastle
Updated Dec 9, 2011 3:24 PM ET
Max Allegri might be a “handsome man” with the looks of a “film star” according to Milan owner Silvio Berlusconi, but aside from his penchant for dressing so elegantly on the sidelines in a suit designed by club sponsors Dolce & Gabbana, he claims not to be a dedicated follower of fashion, at least, that is when it comes to football.
Fashion statement: Allegri has made subtle changes to AC Milan's style of play.
Fads pass. Trends come and go. The game, in essence, remains familiar. “You still play on a pitch that’s 65m by 105m like a century ago,” he told Il Corriere della Sera. “Some things have changed: the training methods, the physique of the players because 14-year-old boys are taller today than they were 20 years ago, but in the end football is always the same. The No 10 is coming back, the deep-lying playmaker is back and wingers are back too.”
Old hat. Out of date. Allegri is neither of those things. His style is deliberately understated. Take for example the way he has made Milan evolve this season. The champions still play the same system, a 4-3-1-2, with more or less the same personnel, but Allegri has made a number of subtle alterations to it.
La Gazzetta dello Sport has even gone so far as to claim that he is the Giorgio Armani of football, recalling how the designer made his name in the fashion industry in the 1970s by deconstructing the jacket. Armani either discarded or modified elements that had once been considered fundamental to its assembly from the shoulder pads and lapels to the lining and the buttons. In doing so, he created a “relaxed, informal, less fitted” garment.
This is what Allegri has set out to achieve at Milan, a less functional outfit with more flow to their play. Odd then that with this in mind he allowed Andrea Pirlo to leave for Juventus in the summer. Or is it?
Throughout pre-season, Allegri had hinted at the new direction in which he wanted to take Milan. “I don’t want to give our opponents reference points,” he said. When placed in that context, Pirlo’s exit makes sense.
Pirlo had been a reference point for Milan, not necessarily under Allegri, who left him on the bench when he wasn’t in the treatment room, but certainly under his predecessors. For years, he had been the originator of the team’s play. It seemed as though everything had to go through his feet. Whenever Pirlo was on the pitch it was second nature for his teammates to look and then pass to him either to start a move or create a chance.
It was a big part of Milan’s success, but Allegri realized early on in his tenure that, while Pirlo was probably the best player in the world in his position, it also made his team predictable. There was a strong sense among opposition scouts that if they shut down Pirlo then very often they shut down Milan too.
So Allegri cut his cloth accordingly and based his team around three hard-working, relatively unsophisticated midfielders capable of screening the defence and dominating possession.
Milan went on to win the Scudetto, and did so without what could be considered a natural playmaker.
Allegri has since developed this concept even further by “deconstructing the attack” bit by bit, piece by piece. He persists in asking players to perform roles that aren’t usually associated with their positions.
Last season, Allegri surprised many by using Kevin-Prince Boateng, a hitherto energetic and determined midfield player, as a No 10, not ostensibly to create but rather to press the opposition defence, recover the ball high up the pitch and to pull wide and provide width when necessary.
“I feel like a modern trequartista,” Boateng told Il Corriere dello Sport, “in the sense that, if in the past guys of small stature with great technique and speed played this position they didn’t participate in the defensive side of the game, whereas now there are other priorities that come with it like strength and power, for example.”
What at first seemed incongruous proved entirely logical. Boateng was a revelation and not just for the moonwalk that went with his Michael Jackson impression.
Thiago Silva has surprisingly taken over the role vacated by Andrea Pirlo.
This season, Allegri has done it again. For example, in place of Pirlo, Milan’s deep-lying playmaker is actually their centre-back, Thiago Silva. He has made 806 passes this season, more than anyone else on the team, and his completion rate stands at an impressive 90.3%.
What’s particularly striking is the accuracy of his long balls. Of the 157 he has played out from the back 80.9% have reached their target. His stats are remarkably similar to Pirlo’s in this regard. So Milan get the best of both worlds: a deep-lying playmaker and a top class centre-back all in one.
Consider also the layers Zlatan Ibrahimovic has added to his game. Against Genoa last week, the Milan striker could have been mistaken for a midfielder. He made 47 touches in and around the centre-circle, bringing the ball down then laying it off to a teammate for them to then run into the space that he had vacated.
His link-play in general is excellent. The image put forward by parts of the media of a self-absorbed player couldn’t be any more far removed from the reality. To the 11 assists he provided his teammates with last season, he has added another three. That might not sound much but Ibrahimovic has also made 3.3 key passes per game. That’s more than anyone else on the team except the convalescing Antonio Cassano.
And yet for all his altruism, his prowess in front of goal hasn’t diminished either. Ibrahimovic is Milan’s top scorer with 13 goals in 15 games this season. He is playing an exaggerated false nine role. Whereas last season, it was important for Ibrahimovic to stay in the box and be the focal point of the attack, the addition of players like Alberto Aquilani and Antonio Nocerino, who are capable of taking the ball on and making a more telling contribution in the final third than either Rino Gattuso or Massimo Ambrosini has brought another new dimension to Milan’s play. Aquilani has provided six assists. Nocerino has scored five goals.
Milan’s opponents now have to expect the unexpected. They are coming at them from all angles. The team is no longer as dependent on individuals as it once was in the past. The presence of 13 different names on the score-sheet, four of which are defenders, is evidence to that effect.
Since their loss to Juventus on October 2, a defeat which compounded an indifferent start to the season when they failed to win any of their opening three games, Milan have risen from 15th to second place with seven victories and a draw from their last eight matches in Serie A. They have scored 24 times in that run and are beginning to look ominous.
“What has surprised me,” said Juventus coach Antonio Conte, “is the way they have won: always at walking pace.” That’s not a slight on their work-rate, rather an observation that, while Juventus have to go through every gear to get a result, Milan give off the impression they can win games without shifting out of first.
If Carlos Tevez arrives from Manchester City in the January transfer window, as seems more than likely after talks were held between Adriano Galliani and his agent Kia Joorabchian, then, while there’s an obvious risk of flooding Milan’s finely-tuned engine, there’s also a chance it would become supercharged and uncatchable in Serie A.
Where Tevez would fit in at Milan and whether he is actually needed is the subject of great debate.
Robinho seems to get the best out of Ibrahimovic but is profligate in front of goal. Alexandre Pato is prolific when he plays but is frequently hamstrung by muscle injuries. Tevez, by contrast, perhaps makes up for both of their shortcomings. A regular and robust goalscorer, with 21 in 31 games last season, his qualities are beyond discussion even though his personality and the baggage he would bring with him to San Siro isn’t.
Anyway, let’s not get ahead of ourselves. For now, it’s worth acknowledging just how much Milan have come on under Allegri and the margins by which they continue to improve. Not that he will take any of the credit for it of course. “I have never seen a coach win a game because a coach can’t score goals,” he said. “A good coach is one who doesn’t make you lose games.”
Like Armani, who once modestly told Vanity Fair: “I do the work of a tailor,” Allegri plays everything down. That, however, shouldn’t stop his reputation as a superb tactician from going up and up and up.
Saturday, 10 December 2011
Шанса за врвот!
Шанса која не смееме да ја испуштиме. Коло после кое можеме во најмала рака да се израмниме по бодовите со Juventus на врвот. Ние играме со Bologna во гости а Juve ѝ гостува на полната со проблеми Roma. Сепак ние прво треба да си ја завршиме нашата работа. А тоа значи дека треба да излеземе како победници од Renato Dall'Ara во Недела во 17:50. Не смееме да заборавиме дека домакините во своите редови имаат фудбалер кој јас лично многу го почитувам, вистинска голгетерска машина која слично на Di Natale заслужи да има поголеми успеси во својата кариера. Di Vaio веќе изјави дека е полесно да постигнува голови кога неговиот голем пријател (Sandro Nesta) не е во тимот. Di Vaio и неговите соиграчи немаат постигнато гол против Milan точно 441 минута (последниот гол беше од пенал во 9та минута на 25 Јануари 2009 година. Abbiati нема да биде на голот, таму уште еднаш ќе биде Marco Amelia. Кога сме веќе кај Amelia мора да му признаам една работа. Во работата со нога и со рака во однос на развивање на нашите акции Amelia е Pele за Abbiati. Одлично ги наоѓа своите соиграчи и има одлична прегледност и чувство за започнување на напад. Браво!
Ќе ни недостига и фудбалерот кој на сите ни прирасна на срце по неговото доаѓање, како со головите така и со пожртвуваноста на секоја педа во секоја минута помината на терен. Нашиот втор стрелец во тимот, Antonio NOCE RINO! Се повреди на последниот дуел со Plzen и ќе се извршат понатамошни тестирања. На негово место ќе стартува Clyde. Сепак, иако Obama има можеби најдобро чувство за асистенција во нашиот тим на последниот натпревар против Plzen беше очаен а и со него нема никогаш да ги добиеме тие втрчувања во противничкиот шеснаесетник од страна на Noce и дрмење на противничката одбрана (замислата на Alegri). Лево повторно се враќа Antonini а покрај TS ќе застане Mario Yepes. Остатокот од тимот е познат. Тоа одприлика би изгледало вака:
--------------------Amelia
--Abate-------TS-----------Yepes---Antonini
----Aquilani--------MVB--------Seedorf
-----------BOA BOA BOA TENG TENG TENG
----------Pato----------------Zlatan
Момци најважно од се' е прво ние да си ја завршиме нашата работа! А после што биде нека биде.
Forza Milan!!!
Tuesday, 6 December 2011
VIKTORIA PLZEN vs AC MILAN RESERVES!!!
Saturday, 3 December 2011
Friday, 2 December 2011
Genoa - Milan
Одиме на Marassi во Genoa. Не' очекува тешко гостување. Џеновјаните се познати како домашна екипа и дома играат двојно подобро отколку на гости. Фановите се најголемата причина за тоа. Ние одиме во Џенова без Абијати, Неста и Ван Бомел. Сите се жалат на повреди, најмногу ќе отсуствуваат Неста и Абијати (месец за едниот 15-20 дена за другиот). Напред ќе одиме повторно со Златан и Пато а зад нив ќе застане Боатенг. Амброзини ќе го замени The Boss а одприлика тоа би требало да изгледа вака:
Со тоа што кај домакините до последен момент не се знае дали Меркел ќе стартува или не. Сепак според последните информации домакините ќе настапат со 5-3-2 со Јанковиќ и Прато напред. Паласио е повреден а токму тоа е предност за нашата одбрана. Околу нашиот состав и последните информации зборуваат дека е тој што претходно графички е прикажан погоре.
Момци не заборавајте, играме вечерва во нестандарден термин! Баш таков кој не му одговара на Ри и повторно ќе си вади очи со iPhone.
Forza Milan!!!