Casovi ocaja vo Rim

Udriv edno dobro razmisluvanje za toa dali vredi da se potrosi vreme i prostor i zborovi za ovaa utakmica ili da se obidam da ja zaboravam i da se pravam kako nisto da ne se slucilo. Koga samo ke se setam so kakov zar ja cekav utakmicata Lazio - Milan. Siguren deka Milan ke izleze na teren i ke odigra, maski, otvoreno, bev siguren deka ke pobedi, deka ke gi zgazi i ne se dvoumev vo toa... Bev spremen da gi iskinam glasnite zici od radost za sekoj postignat gol... Ama kolku gadno se zaebav, edinstvena pozitivna rabota e toa sto glasnite zici mi ostanaa neaktivni za vremetranje na natprevarot. Ne otvoriv usta duri ni da opcujam za mizerijata koja sto se slucuvase na terenot.
Uste na pocetokot na utakmicata nesto ne mi stimase, koga go vidov sostavot na Milan so samo eden napagjac (Gilardino) i dvajca kostolomci vo sredniot red (Gattuso i Brocchi). Ama si vikam, mozebi moeto fudbalsko znaenje e nesoodvetno za da ja sogleda ostroumnata strategija na Ancelotti. Za zal veke vo 5 minuta mi stana jasno deka nema vrska tuka moeto fudbalsko znaenje so toa sto se slucuvase na terenot. Uste togas mi stana jasno deka na semaforot samo nuli ke ostanat do kraj. Utakmicata ja dogledav samo za da mozam do da dadam objektivna ocenka za kvalitet, a i ocenkata ke bide ogromna 0. Sum bil svedok na nereseni natprevari koga i dvata tima imale eden kup sansi i jebi ga ne uspeale da pogodat, ama vakvo nesto do sega ne sum videl. Totalna neangaziranost, bez zelba da se stvorat sansi, so sutevi od 20 - 30 metri, kolku da se kaze sutnale na gol. Najopasna sansa imase Rocchi, ama i on kako da se uplasi od moznosta deka ke pogodi, pa posle toa celo vreme bese vo ofsajd. Sto e sigurno sigurno e. Mu tekna na coekot deka Milan ima vo odbrana dvajca so nad 35 godini i izgleda mu bese strav da ne ne go stignat ako slucajno im izbega. Gilardino, skoro i ne go vidov, osven koga Behrami krvnicki mu vleze so otvoren gjon i vistinsko cudo bese, kako uspea da prodolzi da gazi. Srce mi zastana, iskreno mislev deka mu ja iskrsi nogata. Koga vidov deka moze da gazi mi lekna i se nadevam deka nema da bide dolgo otsuten, a Behrami deka ke bide kaznet. Za takvi startovi nema mesto vo fudbal. Od ostanatatie nastani povrzani so utakmicata moram da ja izdvojam posebnata angaziranost na fudbalerite od sredniot red na dvata tima topkata da se zadrzi na sredinata i po moznost da se gresi mnogu i da ne se stvori moznost za kontra ili nekoj poopasen napad. I za toa treba umesnost. Najpametna rabota sto mozese da napravi sudijata e uste vo deseta minuta da im ja zeme topkata i da izbrka site od teren, a na tie sto kupile karti da im se vratat parite. Lugje odvojuvaat vreme i pari za da gledaat fudbal. Aloooo, zaradi vakvi raboti fudbalot vo Italija stanuva se poocaen. Se prasuvam kade im e zelbata za pobeda na Rossonerite, da ne ja izgubile po pat za Rim? Kako ocekuvaat da stignat do cetvrto mesto ili samo jas go posakuvam toa?
Ne sum siguren deka sakam odgovor na ovie prasanja, ama sum siguren za edna rabota, koja ke ja kazam so tesko srce i koja najmnogu me boli. Izgleda deka vo momentov Inter e edinstvenata ekipa vo Italija koja igra za da pobedi. Ednostavno gazat vrz mizerijata na site ostanati klubovi. Imaat poenta lugjeto, sakaat titula, dolgo ne bila vo nivni race i sigurno nema da ja ispustat sega. A sto e so drugite? Koj bi znael ili podobro koj bi se zamaral. Za sega ostanuva samo nadez deka Milan nema dolgo da bide anemicen, deka sezonava ke doziveam da napisam eden post vo koj ke gi velicam, kako sto bi sakal da go pravam toa, deka ova sto se sluci so Lazio nema da se povtori i deka nekoe drugo derbi ke gazime.
Optimizmot ne me napusta, nadezta e tuka, zelbata za pobedi e pogolema od koga i da e, samo treba taa zelba za pobedi da ja vidam kaj edinaesetminata sto ke izlezat na teren naredniot pat. Vo sprotivno ke si kupam Nektar antistress i ke vozdivnuvam... Eeeeee Milane, Milane :)