Ви олесна, а? :)
Каков финиш на сезоната, убиствен за оние со послабо срце. Минути не делеа до
вистинска пропаст, до растурање не една убава приказна, на еден концепт за
поинаков Milan. Неколку
минути и само еден гол можеше да сруши се, една прекрасна полусезона и толку
напор вложен за тоа магично трето место. Но не испадна така. Тоа не го дозволи
едно момче што има способност да гледа 2-3 секунди во иднината секогаш кога
шутира пенал и едно друго момче, стопер, што обично шутира со ножички, ама
одвреме навреме знае да одигра во противничкиот шеснаесетник како да е роден
напаѓач. Екстаза! Ах да успеам да најдам видео со реакциите на виолетовите
плачковци кога дознаа дека мечот во Сиена сепак беше наместен.
Мора да признаеме
дека цела оваа радост изгледа лудо. Колку многу се радуваме на местото што води
“само” во квалификаците на ЛШ, но од друга страна ова е
вистинско чудо за една екипа што после два месеца калчо беше на третото место
гледајќи оддолу нагоре. Какво достигнување, каков перформанс, заслужена
награда. Ова беше една убава лекција за овој млад тим. Верувам дека сезонава
научија оти не се живее на стара слава, дека победата не паѓа од небо, дека и
отпишаните знаат да изненадат и дека никој не смее да биде потценет. Сега момците
нека слават, управата нека размислува како и со кого да го продолжи овој
прекрасен проект, а тренерот само нека чека што ќе решат со него. И онака
никогаш за ништо важно не одлучувал. Него, дури и со оние одлука кои се само
негови, не му оди најдобро.
Како и да е, до
Август и борбата за дефинитивен влез во големото друштво има доволно време за
некои промени и добра припрема. Дотогаш, да се фрлиме на богатото меркато кое
се најавува и секако на Купот на Конфедерации!
Бонус: За тие што можат да гледаат, еве ја реакцијата на Tiziano. Јас не се осудувам да гледам, страв ми е дека не издржал :)
COPPA CAMPIONI - IL NOSTRO DESTINO!!!