Milan агресивно го одработи првиот од трите летни
трансфер месеца. И тоа не е нешто што треба да не зачуди. После ужасната сезона
за наши стандарди, но уште повеќе откако беше објавено дека сопсвеничката
структура на клубот драстично се менува, Milan ги започна трансфер операциите на фудбалскиот
пазар. Ова е лето без големо фудбалско натпреварување (несметајќи ја Copa
America), така што логично беше да
се очекува големи договори да се случуваат и во Јуни. Galliani ги полнеше и ги полни насловните на
спортските весници низ Италија, што со убави вести, што со текстови за подбивање.
Пренесуваат дека шпарта низ Европа, од Русија до Португалија. И така нека
продолжи, овие навивачи заслужуваат да се израдуваат на моќна екипа после две
сезони фудбалска мизерија и агонија.
Се почна со враќањето на Rodrigo Ely на 9 Јуни. Управата одлучи да потпише договор со бразилецот со италијански
пасош и да го врати во клубот во кој ја помина младинската кариера. Важеше за
еден од најперспективните таленти во школата, по што две сезони помина на
позајмица во Serie B, кај Reggina
и кај Varese. И во двата клуба беше стандарден, исто како и лани
во дресот на Avellino. И не е
мала работа да биде прв стопер на три различни екипи во три сезони на 20-21
години. Milan процени дека
напреднал доволно за го носи црвено-црниот дрес и сега засега ќе им веруваме.
Би било крајно глупаво и нерационално да целосно купиш играч од кого минатата
година си се откажал (од 50%) за годинава одново да го пратиш на позајмица. Така
што, лично очекувам Ely да
добие соодветна шанса кај Mihajlovic, иако трансферот се случи пред назначувањето на новиот тренер.
Баш официјализирањето на Miha како нов тренер беше следната голема работа која излезе од клубот. На 16
Јуни од Casa
Milan излегоа две важни соопштенија.
Со првото и официјлано се разделивме со Pippo. Клубската играчка легенда не ги исполни
очекувањата како тренер. Беше прашање на време кога клубот ќе го раскине
договорот. За жал ќе остане запаметен како еден од најлошите тренери во
историјата на клубот. Десеттото место во првенството едноставно беше преголема
пречка за да му се даде уште една шанса. Pippo на сите ни е многу драг, но Milan ни е подраг и мора да продолжиме без
него. Во истиот ден, малку невкусно, Mihajlovic беше претставен како нов тренер. Србинот е
поинаква приказна од тоа што го имавме во последните 2 сезони. Не е
најискусниот тренер, но зад себе има 10 години тренерски стаж. Ако се оди
според желбите и замислите, договорот ќе му истече во Јуни 2017.
Следуваа две негативни епизоди: Jackson Martinez и Geoffrey Kondogbia. Во ситуација кога се чекаше на првото големо
засилување, а клубот ги претстави скоро како наши играчи, двајцата го шокираа
ќелавиот и на неколку дена го направија Milan и главниот оперативец во клубот мета за потсмев.
Повеќе болеше Kondogbia,
секако. Италијанските медиуми објавија несекојдневна вест која се однесуваше на
некаков џентлменски договор помеѓу Milan и Inter, според кој
взаемно се откажуваат од трансфер целите на другиот клуб. И покрај тоа, и
покрај договорањето на лични услови, Inter го претрка Milan и го потпиша французинот. Martinez пак, повеќе го преферираше Atletico
Madrid – нешто што не го
предвиде ниту Milan Channel и истрча да го “облече” во дрес од Milan.
Првото големо поптишување се реализира неколку дена подоцна: Andrea
Bertolacci стана росонер. Сеуште не
сум убеден дека сите на него гледаат како голем плен. Според мене е едно од
попаметните купувања на клубот последните неколку години, но само ако ја
исклучиме цената. Преоптимистички е да веруваме дека Bertolacci го заслужи третиот најскап трансфер на
еден италијански фудбалер во последните 13 години. Како и да е, одлично би се
вклопил во ротацијата во средниот ред. Уште едно враќање на поранешен наш
младинец се случи по наддавањето на Milan и Torino за Simone Verdi. Нашите
имаа подобра понуда и ја добија целосната сопственост врз офанзивното крило за
450 илјади евра.
Во Јуни се случија неколку важни обновувања на договори и неколку взаемни
раскинувања. Камен од срце им падна на многумина кога ги видоа Galliani и de Jong со пенкала во рацете. Нови три сезони за
холанѓанецот во црвено-црно. One for the future: Niang се врати од позајмицата во Genoa и потпиша обновување на договорот до 2019
година. И голманите чиј договор истекуваше ставија потписи на нов. Abbiati
уште една сезона како втора опција,
а Gabriel во Milan до 2018 година, иако скоро сигурно ќе
биде на позајмица сезонава. Клубот раскина со проблематичното дуо од Гана,
верувам на општо задоволство. Essien ќе биде нов играч на Panathinaikos, на Muntari сеуште не му се брза.
На крајот на сезоната истекоа неколку позајмици. Од клубот заминаа Destro,
Van Ginkel и Bocchetti, а договорите им истекоа на Bonera,
Pazzini, Mexes и Robinho. Empoli ја искористи откупната клаузула на крајот на
позајмицата и за 4 милиони евра го откупи Saponara. Назад во клубот се вратија неколку отпишани ликови од типот
на Matri, Birsa и Nocerino и сите се во фаза на наоѓање на нов клуб.
На првиот ден од Јули се официјализира првиот значаен “out” трансфер – Adil Rami заминува за Шпанија, во Sevilla, според многумина како услов, но не и дел
од очекуваниот трансфер на Carlos Bacca во Milan.
Тоа што не се случи во Јуни, а за кое недостасуваат само формалности е
потпишувањето на колумбиецот Bacca. Најдобриот стрелец на Sevilla и еден од најдобрите играчи во Primera изминатите две сезони сака и најверојатно ќе биде
росонер. За 2 Јули се закажани лекарските прегледи и конечната реализација на
трансферот тежок 30 милиони евра. Тоа е истиот датум кога се очекува уште еден
потпис – оној на Jose Mauri од Parma. Со
исклучувањето на Parma од Serie
A, Mauri стана слободен играч, а договорот предвидува во Milan да се задржи 4 години. Според
медиумите во Италија, уште двајца играчи имаат големи шанси да станат дел од
клубот. Axel Witsel и Luiz
Adriano се во интензивни преговори
со Galliani. Белгијанецот бил
го остварил најголемиот трансфер во Италија во последните 4 сезони со оглед на сумата
од 35-40 милиони која ја бара неговиот клуб Zenit. Поволната позиција на Milan во преговорите за двата трансфера ја дава фактот
што и Witsel и Luiz
Adriano сакаат да играат за Milan и усогласени се личните услови со двата
фудбалери.
Ќе спомнам уште неколку играчи кои во текот на Јуни беа поврзувани со Milan, но за кои, според последните случувања
тешко дека би имало место во тимот или интересот од една од страните почнал да
изостанува. Ibra е постојано
толку блиску, но никогаш не се случува “наредниот чекор”. Baselli
од Atalanta беше една од најреалните опции уште од зимскиот
преоден рок. Ангажманот и силниот интерес за други фудбалери од средината го
прави овој трансфер се помалку реален. Romagnoli важеше за една од најповолните дефанзивни опции
на G, но сумата од околу 20
милиони што Roma ја бара се чини превисока во
моментов. Abdennour, Laporte, Hummels, засега далеку од реализација.
Мислам дека повеќето ќе се сложат ако кажам дека клубот се движи во
правилна насока. Со Bacca во
нападот, Bertolacci и Jose
Mauri во средината и неколкуте други
трансфери во најава, логично е да се очекува промена на фокусот на Galliani кон засилување на дефанзивната
линија. И тоа веројатно ќе ја одлучи амбицијата за следната сезона. Со силна
одбрана Milan може да
биде конкурентен на екипите кои бркаат место во ЛШ. По којзнае колку време,
екипата се крои на почетокот на летото, пред првата прозивка. Големите промени
бараат време за вклопување и воигрување. Со агресивната трансфер политика,
силните летни тестови и времето за запознавање на тренерот со сите играчи, Milan
личи на друга екипа, многу
поразлична од минатите сезони. Се надевам дека и дометот и успесите ќе се
променат соодветно.
FORZA MILAN!!!